سوهاضمه مغزم

 یک مدتی در سوشال مدیا خیلی فعال بودم. منظورم بیشتر اینستاگرام هست. اما مدتی هست که  این فعالیت را  به شکل عامدانه ای در گوشه ای دور از ذهنم قرار داده ام. درخواست تعطیلی فیس بوکم را داده ام و بعد هم برنامه دارم که اینستاگرامم را حذف کنم. به حنایی پیشنهاد داده ام که تلویزیون را قطع کنیم و در تلاشم که ساعت هایی که انلاین هستم را برنامه دار کنم و محدودشان کنم به زمان های مشخصی که یکی از انها سه ساعت قبل خواب هست. تلفنم را هم شب ها خاموش میکنم و در اتاق دیگری میگذارم.

چرا این کارها را میکنم؟ خب از اول می دانستم به این شکل دایما و مستمرا انلاین بودن و ریختن انبوه اطلاعات و عکس ها به ذهنم مخرب هست. مثل رفتن به یک رستوران فست فود زنجیره ای و از یک جا شروع کردن به خوردن بدون انکه نگاهی به منو بیندازیم ببینم که اصلا چیزی که در این رستوران عرضه میشود به ذایقه من می خورد یا خیر. اصلا ایا حواسم هست که این فست فود هست یا نه؟ این دلیل را به شکل علمی و مستدل تر در کتابی که جدیدا خواندم و خیلی دوست دارم ترجمه اش کنم دیدم: این هجم انبوه داده ها باعت سو هاضمه مغز میشود. معز بعد مدتی که این همه اطلاعات نادرست یا درست ، رنگ به رنگ و بی فایده یا بعضا با فایده به ان داده میشود حس تجزیه تحلیل واقعی اش را از دست میدهد که یکی از انها از دست دادن حس هایی مثل حس افرینش اثار ادبی یا هنری هست .نقطه تمام. دیگر صحبتی از مسایل دیگری مثل نقض حریم خصوصی افراد من جمله خودمان یا استرس های کاذبب و صدها زیان مادی و غیر مادی دیگر نمیکنم.

 دوست دارم که زندگی ام برنامه دار باشد و این برنامه و این جهات و اولویت ها را من تعیین کنم نه انکه به شکل ناخوداگاه تحت تاثیر به طور مثال اخرین پستی که در اینستاگرام دیده ام و خوانده ام تصمیم بگیرم که شکل لباس پوشیدنم را تغییر بدهم ...

 نمی دانم تا حالا به این موضوع فکر کرده اید که چه اتفاقی می افتد اگر مطابق جریانی که همه در رفتن هستند راه نروید؟ راه خودتان را بروید و به بقیه ای که راه رفته را می روند احترام بگذارید؟

شما هم نقشه ای برای در امان ماندن از این هجوم بی رویه اطلاعات به زندگی تان دارید یا خیر؟

سوهاضمه مغزم...