مینیمالیسم

روش زندگی جدیدی که این جا در امریکا در حال رواج یافتن هست به خصوص بین نسل جوان ، ساده گرایی یا همان مینیمالیسم خودمان هست. کتابی که من در حال ترجمه اش هستم و مقالاتی که بیشتر اوقات می خوانم هم در همین محدوده هست. ساده زیستی یا ساده گرایی منظوز زندگی کردن مثل حضرت علی نیست که ظاهرا غیر از لباس و نعلین و چندین وسیله شخصی چیز دیگری نداشته اند. البته ایشان مثال دسته بالا و اول این روش هستند و من از انجا که خودم را می شناسم و می دانم که سنگ بزرگ نشانه نزدن هست نمی خواهم خودم یا کسی را تشویق به این روش بکنم. در یک کلام نمی خواهم این لایف استایل که همه زندگی ام را در یک چمدان جا کنم این جا اشاعه بدهم اما...

اما باور کنید که مینیمالیسم واقعا به سلامت روح و روان ما کمک میکند. یعنی هر چه دورمان از وسایل غیر ضروری خلوت تر باشد، هر چه کمتر خرید های غیر ضروری کنیم هر چه قدر  کمدمان مرتب تر و منظم تر باشد  بیشتر به سلامت روانی مان کمک کرده ایم.

اما مینیمالیسم چه هست ؟ در یک زندگی مینمالیستی شما توسظ اشیایی احاطه شده اید که لازم شان دارید نه اشایی که می خواهید داشته باشید برای حفظ ظاهر برای این که دلتان خواسته یا خوشتان امده است. خانه شما اتاق شما کمد شما حاوی وسایلی هست که شما لازم شان دارید نه این که مثلا چون مد بوده یا چون در حراج بوده یا اصلا چون مفت بوده است شما در کمدتان گذاشته اید. 

مزایای ساده زیستی یا ساده گرایی را در پست بعدی می گذارم که ترجمه ای هست از مقاله ای که انلاین پیدا کرده ام.